Onze politieke beschaving lijkt te verdwijnen in een put van misleiding en rauwe emoties. Moet ik me daarbij neerleggen of moet ik strijden voor het behoud van de beschaving? Terwijl ik hierover nadenk besef ik dat ook een beschaving aan haar eind komt. Het leven en alles wat we creëren is gebonden aan een cyclus van begin en einde. Na mijn dood zullen anderen doorgaan met leven. Nadat er een einde is gekomen aan de manier waarop we met elkaar omgaan, zullen er nieuwe omgangsvormen ontstaan die op hun beurt ook weer zullen worden verfijnd en zullen verdwijnen. Dit ontslaat me echter nu niet van mijn plicht om me op zijn minst uit te spreken voor het behoud van beschaafde omgangsvormen.

Zie ook:
beschaving
kleineren