Ik heb moeite met principiële mensen. Met personen die hun handelen baseren op een onwrikbare overtuiging. Er zijn verschillende redenen waarom ik moeite met hen heb. Waar ik bijvoorbeeld moeite mee heb is de reden waarom sommigen voor een principe kiezen. De een kiest voor een principe om niet verder na te hoeven denken. Een ander voelt zich op grond van zijn principes verheven boven anderen. Ik heb er ook moeite mee wanneer principiële personen niet bereid zijn een compromis te sluiten of wanneer ze hun principes aan anderen proberen op te dringen. Dit betekent niet dat ik tegen principes ben. Ik heb zelf ook principes. Ik wil bijvoorbeeld mijn geluk niet baseren op het ongeluk van anderen. Maar hoe ik ook probeer te leven naar mijn principes, ik kan gelukkig nog altijd glimlachen om mezelf, met name op de momenten dat ik de betrekkelijkheid van mijn principes inzie.

Zie ook:
ideologie
eigenwijs
de waarheid in pacht hebben