Waarom willen we zo graag onze roots kennen? Donorkinderen die willen weten wie hun spermavader is, adoptiekinderen die op zoek gaan naar hun biologische ouders. Zelf ben ik op zoek naar de oorsprong van de naam Razenberg. Waarom laat ik het verleden niet los? Het belemmert mij om in het hier en nu te staan. Of moet ik juist mijn roots kennen om geworteld te kunnen zijn in het hier en nu? Is immers de drie-eenheid van verleden, heden en toekomst niet het echte hier en nu?

Zie ook:
drie-eenheid
zeker zijn