Ik ben in mijn leven al een aantal keer emotioneel geraakt door iets moois wat ik zag maar nog nooit zo sterk als toen ik de Sagrada Familia van binnen zeg, het meesterwerk van de architect Gaudí. Het is niet de enige kerk die dit effect op me heeft. De kerken die me het meest raken wekken een diepe devotie in me op. Een gevoel van eerbied en ontzag waarbij ik mezelf nederig overgeef en opga in iets dat groter is dan ikzelf. Een gebouw hoeft daarvoor trouwens niet groot te zijn. Soms overkomt het me al bij een kapelletje langs de weg of in een kleine intieme dorpskerk. De Sint Pieter in Rome komt in dit rijtje niet voor. Dat is een protserig mausoleum voor pausen die elkaar heilig hebben verklaard.

Zie ook:
kerken
betekenis overgave
Maria
Pietà