Volgens Plato leven we in een schaduwwereld waar niets blijvend is. De wereld van de zintuigen. Daarnaast is er de onveranderlijke wereld van abstracties. Doel is om door de schaduwwereld heen de onveranderlijke wereld te aanschouwen. Dit is een pijnlijk proces. Je dient gedisciplineerd te zijn om je te kunnen ontworstelen aan de schaduwwereld.

Ik aanschouw regelmatig de naakte waarheid van het bestaan. Dit zijn pijnlijke momenten waarop ik het liefst wil terugkeren naar de veiligheid en verleidingen van mijn zintuigen. Wanneer ik echter gedisciplineerd blijf kijken ervaar ik uiteindelijk een wereld van vrede en begrip waarvan ik slechts een schaduw, een vage herinnering op schrift kan stellen.

Zie ook:
the ballad of Lucy Jordan
hersenschim
existentie en essentie