Een van de wijze lessen van mijn ouders was ‘Schelden doet geen pijn.’ Destijds begreep ik dit niet. Schelden deed immers wel pijn, niet fysiek maar emotioneel. Ik voelde me sociaal afgewezen door de scheldwoorden die werden gebruikt. Hoe groot de impact van sociale afwijzing is ben ik pas echt goed gaan begrijpen toen ik me verdiepte in de vraag waarom bepaalde woorden als kwetsend worden ervaren, zoals het woord neger. Het confronteert je met sociale afwijzing die je niet zelf hebt veroorzaakt. Persoonlijk heb ik met onterechte afwijzing leren omgaan door me minder afhankelijk te maken van de goed- en afkeuring van anderen. Hierdoor begrijp ik nu beter wat mijn ouders zeiden ‘Schelden doet geen pijn.’

Zie ook: discriminatie en racisme