Het voorvoegsel schoon- is een leenvertaling van het Franse beau en belle. In Frankrijk was het vanaf de 13e eeuw een hoffelijke aanspreekvorm voor personen die door een huwelijk in de familie traden. Voor mij reikt het voorvoegsel schoon- verder dan deze oorspronkelijke betekenis. Voor mij verwijst het naar de bijzondere plaats die mijn schoonzoon en schoondochter in mijn hart hebben. Ze hebben deze plaats niet gekregen door hun huwelijk maar doordat ik me in hen heb verdiept. Wanneer ik dat doe probeer ik door de diverse lagen van iemands persoon tot in de kern van diens persoonlijkheid te kijken, tot in de bron van scheppingskracht en liefde. Vanaf het moment dat ik dat bij hen deed werden ze deel van de onvoorwaardelijke liefde in mij. De band die daardoor ontstond kan nog wel praktisch worden verbroken maar nooit meer gevoelsmatig.

Zie ook:
Gertjan
gewoon liefde
Was dit alles?
de bron