Schilders hebben diverse motieven waarom ze schilderen. Voor de een is schilderen een decoratieve vorm van binnenhuisarchitectuur. Voor een ander is het een zoektocht naar beelden en gevoelens die uitdrukking geven aan de buitenwereld of aan de persoonlijke binnenwereld. Voor weer een ander is het een zoektocht naar de essentie van het schilderen zelf, van vorm, compositie, kleur enz. Dit overwegende vraag ik me af wat mij motiveert om te schrijven. Ik ben geen decoratief schrijver die over koetjes en kalfjes schrijft. Ook ben ik geen woordkunstenaar die je de diepgang van de taal laat ervaren zoals sommige dichters dat kunnen. Daarnaast is mijn drang om vorm te geven aan wat ik politiek en maatschappelijk ervaar eerder een noodzakelijk kwaad dan een behoefte. Het liefst schrijf ik over wat ik ervaar wanneer ik aan het einde van mijn Latijn ben, wanneer ik de grens van mijn denken en voelen ben gepasseerd.

Zie ook:
kunst met een kleine of grote k
godentaal
wat zou ik toch graag
als woorden konden spreken
niet te verwoorden