Het woord spagaat is zo’n woord waarbij je jezelf afvraagt of je het goed uitspreekt en of het wel het juiste woord is. Er is sprake van een spagaat wanneer je, zittend op de grond, je ene been naar voren strekt en het andere been naar achteren.
De laatste weken heb ik het gevoel alsof ik in een spagaat zit. Aan de ene kant hecht ik aan de vrijheid van meningsuiting. Aan de andere kant vind ik dat we grenzen moeten stellen aan de wijze waarop we gebruik maken van dit recht.
Op een dieper niveau zit ik nog meer vast. Aan de ene kant de cultuur van tolerantie, gebouwd op gemakzucht en egoïsme. Aan de andere kant de cultuur van dogma’s en vreemdelingenhaat, gebaseerd op onbegrip en angst.
Ik wil me uit dit spagaat bevrijden. Het liefst kom ik rechtstandig omhoog. Dit lukt me niet. Waarschijnlijk moet ik me laten vallen en omhoog krabbelen.