Ik ben niet naar India gegaan. Ook ben ik geen monnik geworden. Ik heb gekozen voor een reis in het hier en nu. Deze reis begon op dertienjarige leeftijd toen mijn vader overleed. Sindsdien heb ik bewust geleefd, mijn ego gevormd. Haar toekomst is echter die van alle menselijke producten. Zij zal verdwijnen onder de bulldozer van de tijd. Dit besef heeft er toe geleid dat ik steeds vaker de bouwplaats van mijn ego verlaat. Ik ben dan misschien wel haar architect en bouwer maar niet de kracht die haar voortstuwt. Ik laat me inspireren door deze kracht, beschouw de buiten- en binnenwereld en laat mijn gedachten en emoties los. In de stilte die ontstaat, zet mijn denken zich om in inzicht en mijn emoties in mededogen. Hierdoor bereik ik mijn bestemming. Deze ligt niet in het verleden of in de toekomst maar in mijn dagelijks leven, hier en nu.
Zie ook: spirituele tocht