Ik verlang naar mijn leven van vóór de coronacrisis toen vrijheid normaal leek. Een tijd waarin ik vrij was om te gaan en staan waar ik wilde. Ook al maakte ik er niet altijd gebruik van, nu het niet meer kan voel ik me in mijn vrijheid beknot. Het liefst zou ik de ziekte al hebben gehad en immuniteit hebben opgebouwd maar ik besef dat dit waanzin is. Ik zal moeten leren omgaan met de nieuwe situatie. Het duurt zeker nog één tot anderhalf jaar voordat er een vaccin beschikbaar is. Ik zal in die tussentijd mijn vrijheidsgevoel moeten zien terug te vinden. De enige plaats waar ik haar kan vinden is mijn geest, daar waar ze altijd was en zal zijn.

Zie ook:
onzeker
waanzin