We hebben in Nederland de neiging om de totalitaire politieke vorm van de islam goed te praten. Regiems die met geweld het leven van hun onderdanen absoluut en volledig willen vormen en bepalen. Sommigen van ons nemen zelfs de schuld op zich voor de misdaden van deze regiems. Volgens deze schuldgevoelige navelstaarders zouden de door de politieke islam gevoerde oorlogen op gang zijn gebracht door de kruistochten. Zij gaan voorbij aan het feit dat het christelijk-joodse Jeruzalem in 637, vijf jaar na de dood van de profeet Mohammed, door een islamitisch leger werd veroverd en dat Tariq ibn Zijad namens het Omajjadische kalifaat in 711 de straat van Gibraltar overstak om Spanje te veroveren. De eerste kruistochten vonden pas plaats tussen 1095 en 1099. Ook op dit moment zouden we, maar nu door onze oliepolitiek, het islamitisch geweld oproepen. Opnieuw ontkennen de navelstaarders de geschiedenis. De politieke islam kon gedijen omdat de dictators in het Midden Oosten de olieopbrengsten ongelijk verdeelden. De maatschappelijke onvrede die daardoor ontstond vertaalde zich in terroristische acties tegen andersdenkenden binnen de islam en tegen ‘ongelovigen’.

Zie ook: Christus versus Mohammed