troost

Een troosteloze dag. Zo’n dag die blijft hangen in een grijze druilerige regen. Ik verlang naar de zon, het stralende licht, de heldere kleuren van het land. Ik laat mijn verlangen los. Ik kan de zon niet laten schijnen, de natuurkrachten niet bedwingen. Ik geef me over aan het grijs. Het doordrenkt me. Ik voel haar rust, de troostende stilte.

Zie ook:
vervelen
kleur en fleur
grijstinten
over de doden niets dan goeds