vagevuur

Ik heb een schrijversblok. Ik wil schrijven maar er is niets waarover ik kan schrijven. Moet ik mijn verlangen nu loslaten? Wanneer er niets is waarover ik kan schrijven dan zou ik toch tevreden moeten zijn en me kunnen overgeven aan de rust en stilte? Of dien ik te onderzoeken waarom er niets is dat mijn aandacht vraagt? Is dit geestelijk geploeter waar ik je nu bij betrek het vagevuur? Het vage gebied tussen hemel en hel? Hoe vaak zitten we als mens dan wel niet gevangen in dit ‘vage’ vuur? Ons afvragend: Wat moet ik en wat wil ik?

Zie ook: Bardo