Liefde begint meestal met fysieke aantrekkingskracht, met lust die overgaat in liefde. Er is sprake van een liefdesrelatie wanneer de liefde wederkerig is. Idealiter eindigt een liefdesrelatie wanneer beide partners gelijktijdig van ouderdom sterven. Dit gebeurt echter maar zelden. De meeste relaties eindigen doordat de liefde verdampt of doordat een van de partners vroegtijdig overlijdt. Er is nog een andere reden waarom de relatie vroegtijdig kan eindigen. Ik ben me hiervan bewust geworden door de ziekte van Parkinson. De kans is groot dat ik door de ziekte een kasplantje word dat steeds meer zorg nodig heeft. Voor mijn vrouw beteken ik op dat moment misschien nog iets of misschien zelfs heel veel door wat ze voor me kan doen. Zelf denk ik dat ik de wederkerigheid in de relatie zal missen, dat ik nog slechts een last voor haar ben. Nu denk je misschien ‘Maar je kunt toch nog iets voor haar betekenen door met elkaar te communiceren en door je liefde en dankbaarheid te tonen?’ De kans daarop is klein. De kans is 40% dat ik Parkinson dementie krijg. En een dankbare glimlach dan? De kans is groot dat ik die door verstarde gezichtsspieren niet meer kan laten zien. Haar liefde moet wel heel erg groot zijn om hiermee om te kunnen gaan. Ik vraag me af of ik die uitdaging voor haar wil zijn en of ik, wanneer het zo ver is, niet moet accepteren dat mijn leven voltooid is. Dat het tijd is voor een volgende fase in onze liefde.

Zie ook: mijn laatste twee vragen