vastgeroeste natuurkunde

Alles beweegt en verandert. Mijn lichaam van nu is een ander lichaam dan dat van enkele minuten geleden. Er zijn cellen dood gegaan en er zijn nieuwe cellen gevormd. Ook de verbindingen in mijn hersenen zijn niet meer dezelfde. Er zijn nieuwe verbindingen ontstaan die het mogelijk maken dat ik dit schrijf. Ondanks deze voortdurende veranderingen in de natuur gaat de natuurkunde er vanuit dat de wetmatigheden die ze heeft ontdekt constant zijn. Zo gaat ze er bijvoorbeeld vanuit dat de energie, gevangen in ruimte en tijd, een constante is. Maar wat gebeurt er met deze energie wanneer de zwaartekracht toeneemt en materie en licht doet verdwijnen in een zwart gat? Zwarte gaten waarvan zelfs Einstein meende dat ze niet konden bestaan maar waarvan intussen is bewezen dat ze wel bestaan. Verdwijnt de energie werkelijk in een zwart gat of transformeert ze slechts tot iets dat aan andere wetten onderhevig is en dat wij met onze op ruimte en tijd gebaseerde denken niet kunnen bevatten? Alleen wanneer natuurkundigen dit denken weten los te laten krijgen ze inzicht in de natuur en in de veranderlijkheid van haar wetten.