Ik heb zojuist een grote hoeveelheid oude trainingsmaterialen opgeruimd. Programma’s en handleidingen waarvan sommige al meer dan vijfendertig jaar oud waren. Ik heb ze niet opgeruimd omdat ik er niet meer achter sta maar omdat ik in een nieuwe fase van mijn leven ben beland waar ze nog slechts stof zouden vergaren voor mijn weemoed. Wanneer ik ze nu niet opruim dan belast ik er in de toekomst iemand anders mee. Uiteindelijk zal alles vergaan, ook mijn meest dierbare gedachten en gevoelens. Zij hebben hun nut gehad. Door er afstand van te doen creëer ik ruimte voor mezelf om iets nieuws te beginnen.

Zie ook: een doodgewoon leven