Soms, zoals nu, raak ik bevangen door een van weemoed doordrenkt verlangen. Verlangen naar een onbegrensde toekomst. Naar een toekomst die geen einde kent. Het woord verlangen betekent: te lang vallen, uitstellen. Hoe kan de toekomst te lang duren? Hoe kan ik de toekomst uitstellen? De toekomst ligt in het nu. Het nu kent geen einde en dus ook geen verlangen. Ik laat mijn weemoed los en focus me op het nu.

Zie ook:
tussen hoop en verwachting
hoop