Ik ben altijd iemand geweest die diep, breed en ver vooruit dacht. Door mijn ziekte en ouderdom wordt dit steeds moeilijker. Ik besefte dit toen ik de afgelopen dagen met diverse technische vragen in mijn huis te maken kreeg. Vroeger zou ik zijn gaan zitten en ze letterlijk hebben overdacht. Toen ik dit zojuist probeerde lukte dat niet en voelde ik me bezorgd omdat ik niet alles in de hand had. Geleidelijk drong het besef tot me door dat ik vaker stap voor stap te werk zal moeten gaan, erop vertrouwen dat het allemaal wel goed komt. Dat ik gewoon moet beginnen en erop vertrouwen dat ik na jaren van kennis en ervaring intuïtief de juiste stappen zal zetten. Welbeschouwd doe ik dit eigenlijk al heel lang. Neem dit blog. Ik schrijf zonder na te denken of de column die ik schrijf wel aansluit bij de andere columns die ik heb geschreven. Wanneer ik ze, zoals nu, in één blik probeer te overzien blijken ze een samenhangend geheel te vormen. Eigenlijk is dit logisch omdat ik door mijn spirituele ervaring weet dat ook mijn persoon een samenhangend geheel vormt met alles wat is en leeft.

Zie ook:
grip en controle
intuïtie
doe wat je doet
verzamelaar
vertrouwen
vertrouw nou maar
een uitdijend kleed van inzicht