Ik geloofde toen ik jong was sterk in de vooruitgang. We zouden in de toekomst nog maar enkele uren per week werken om de geautomatiseerde fabrieken draaiende te houden. Mijn geloof in de vooruitgang heeft in de loop van de jaren een deuk opgelopen. In welk opzicht hebben we nu eigenlijk echt vooruitgang geboekt? We gaan nog dagelijks naar ons werk. Auto’s zijn nog altijd afhankelijk van vier wielen. We zijn nog altijd niet in staat om geweld en onrecht uit te bannen. Ondanks alle hulpmiddelen zijn we niet beter gaan communiceren. Wat we vooruitgang noemen zijn variaties en verfijningen van wat was. Terwijl ik me hierop concentreer moet ik glimlachen omdat ik besef dat ik dit altijd al heb geweten.