Wat wij in het westen onder goddelijke liefde verstaan is meestal een verheven vorm van aardse liefde. De liefde tussen ouder en kind, de romantische liefde tussen geliefden en de onbaatzuchtige liefde voor de medemens. De christelijke kerk heeft deze vormen van liefde met regels en theologische constructies naar zich toegetrokken zoals in het gebod ‘eert uw vader en moeder’, ‘bemint uw naaste gelijk uzelf’ en de opvatting dat Christus zijn leven heeft gegeven uit liefde voor de mens. Alleen door de regels van de kerk te volgen en door je onvoorwaardelijk over te geven aan het christelijk geloof zou je de goddelijke liefde kunnen ervaren. De exclusieve link die de kerk legt tussen goddelijke liefde en specifieke vormen van aardse liefde maakt ons blind voor alle andere vormen van liefde waarin je de goddelijke liefde kunt ervaren. Je kunt deze in ieder moment van verbondenheid ervaren. Dus ook in de erotiek, in de speelse liefde, in de liefde tussen vrienden, in de liefde voor je werk en zelfs in de liefde voor je ‘zelf’.
Zie ook: onvoorwaardelijke liefde