Het proces van vragen stellen begint vaak met vragen als “Wat vind ik lekkerder .. of ..?” In de loop van de tijd loop je tegen de grens aan van deze vragen en stel je steeds meer vragen als “Waarom leef ik?”, “Wie ben ik?” en “Wat voel ik?” Door op de antwoorden op deze vragen door te vragen bereik je het punt waarop je beseft dat er geen antwoorden meer zijn. Door vervolgens je aandacht vast te houden, zonder een antwoord te willen forceren, wellen emoties in je op, van lachen en huilen tot wanhoop. Door deze emoties niet uit de weg te gaan maar ze te herkennen en erkennen bereik je het moment van zuiver weten. Een moment dat gepaard gaat met gevoelens van nederigheid, dankbaarheid en liefdevolle verbondenheid.

Zie ook:
Wat ben ik?
gevoel van dankbaarheid