Het achtervoegsel -heid in het begrip vrijheid geeft een toestand weer. Vrijheid is iets waarvan we doen alsof het een blijvende toestand is. Vrijheid is niet vanzelfsprekend. Het is iets waarvoor in de loop van de tijd ruim baan is gemaakt door mensen die kozen voor de rede zoals de Griekse filosofen 2500 jaar geleden en de verlichte denkers vanaf 1650. In al deze eeuwen namen we, door de rede centraal te stellen, afscheid van het dogmatisch geloof in de autoriteit van kerk en vorst. Langzaam maar zeker dringen de dogmatici echter onze wereld weer binnen. Ik vraag me af of we ons bewust genoeg zijn van het belang van de rede om de vrijheid te beschermen tegen deze religieuze dogmatici en politieke heersers. Of we de vrijheid niet zullen verkwanselen door de rede te laten verzanden in redelijkheid.