De eerste berichten over het coronavirus hadden eenzelfde effect op mij als toen ik te horen kreeg dat ik de ziekte van parkinson heb. De mededeling dat ik de ziekte had kwam niet echt bij me binnen. Ik had klachten maar het leven ging gewoon door. Ook al wist ik dat het virus er was, de magnolia bloeide, de vogels floten. De eerste berichten over het virus deden me denken aan mijn hoogtevrees. Wanneer ik bij een afgrond sta heb ik de neiging er in te springen. Het is alsof ik een einde wil maken aan de onrust in mijn lichaam door toe te geven aan wat me bang maakt. Ten aanzien van het coronavirus had ik een soortgelijke neiging. ‘Als ik toch ziek moet worden dan maar nu.’ Ondanks deze eerste reacties ben ik doordrongen van de noodzaak van preventie. Laten we solidair zijn en niet wachten totdat de overheid beslissingen neemt die we in een volwassen democratie zelf moeten nemen.