Is liefde de verzamelterm voor de hormonen waarmee we onszelf aan iets of iemand hechten? Of dien ik de vraag ‘Wat is liefde?‘ taalkundig te beschouwen? Is liefde slechts het zelfstandig naamwoord van het bijvoeglijke naamwoord lief? Maar wat is dan de betekenis van lief zoals in lief gezicht? Etymologisch is het woord lief verbonden met het gotische liufs, begeerlijk, en met het Latijnse libido, begeerte. In de taalkundige analyse speelt het werkwoord begeren blijkbaar een belangrijke rol. Wanneer ik mij hierop concentreer stel ik vast dat liefde zowel statisch is, een zelfstandig naamwoord, als dynamisch, verbonden met het werkwoord begeren. Deze twee invalshoeken zijn misschien wel de reden waarom de liefde ons zo boeit. Liefde overlapt en verbindt de grootst mogelijke tegenstellingen met elkaar: stilstand en beweging, dood en leven.

Zie ook:
hechten
de derde primaire emotie
tot de dood ons scheidt
het complete pakket
begeerte
statisch en dynamisch