Ik merk dat ik me steeds vaker afsluit voor het nieuws. Van berichten over private equity fondsen tot berichten over mishandelingen en ontvoeringen. Van mensen die zichzelf slachtoffer voelen tot zelfmoordenaars die denken geheiligd te zijn in het leven en in de dood. Mijn weerstand verbaast me. Ben ik moe van het mezelf verdiepen in mensen en situaties of is er iets anders aan de hand? Voel ik me misschien machteloos omdat ik onvoldoende mensen kan mobiliseren voor de oplossingen die ik zie? Of leer ik de wereld te accepteren als een feit dat zich onttrekt aan iedere controle? Deze morgen kwam er een einde aan al mijn vragen. Mijn weerstand brak toen ik hoorde dat het slachtoffer van de bijlmoord in Roosendaal de zoon is van een vroegere bekende.

Zie ook:
ik ben er klaar mee
verbazing