Ik erger me aan de zelfgenoegzaamheid van de zwijgende massa en van de culturele elite. Ik erger me omdat ze genoeg lijken te hebben aan zichzelf en zich afsluiten voor de problemen in de wereld. Wanneer ik hier wat langer bij stil sta kan ik er echter ook wel weer begrip voor opbrengen. Een probleem waar je geen oplossing voor hebt stop je het liefst zo ver mogelijk weg. Hiermee vererger je echter wel het probleem. Je geeft er alle ruimte aan om een ramp te worden. Problemen los je niet op door ze weg te stoppen en je terug te trekken in jezelf maar door ze onder ogen te zien en te handelen naar wat je ziet. Dit hoeft niet altijd een definitieve oplossing op te leveren maar door er over na te denken en jezelf te laten horen werk je in ieder geval mee aan het begin van een oplossing.

Zie ook:
de confrontatie uit de weg gaan
mijn baas is een narcist
arrogante positivisten
genocide
verlichting